Rozdział 3

Męcząca ta podróż, no ale nareszcie po wszystkim. Rozpakowałam się i pobiegłam do domu obok  gdzie mieszkał (już) Rayan.

-Rayan……!

-Caroline…..!

Wtuliłam się w jego ramiona.

-Chodź ze mną, przywitać się z Justinem.

-No dobra, pójdę, ale tylko dla Ciebie.

Okazało się, że niestety mieszkał obok mnie. Stał już przy furtce z deskorolką w ręku.

-Hej, jestem Justin.

-Hej, Caroline.

Justin się ciągle na mnie gapił, co spowodowało u mnie ogromną flustracje. Wkurzyłam się :

-Tak wiem. Jesteś Justin Bieber i możesz mieć każdą. Ale ja nie lecę na twój urok,uśmiech, włosy czy choćby na kasę, więc nie gap się tak na mnie bo mnie to nie rusza. Jasne?

-Ale…

-Nie ma żadnych ,,ale,,. Nie interesuje się sławnymi chłopakami. Wolę skromnych, miłych facetów, choćby nawet Rayan .

-A powiedział Ci prawdę?

-Jaką ?-zapytałam nie wiedząc o co mu chodzi.

-Że ma dziewczynę, tutaj w Kanadzie. Caitlin, moja eks.

-Co?- zapytałam i jedna samotna łza przepłynęła po moim suchym policzku, uderzając o betonowy chodnik.

-Ej, nie płacz.

Przytulił mnie. Ładnie pachniał.

Co ja wogóle wygaduje przecież to Justin Bieber !

-Dzięki- chciałam aby zabrzmiało to z obojętnością, ale wyszło z wielką wdzięcznością. Chyba ten jego perfum tak na mnie działa, a może i on sam….

-Nie ma za co. I proszę nie oceniaj mnie. Nie zachowuję się jak gwiazda. Jestem zwykłym nastolatkiem. Mam nadzieję , że się do mnie przekonasz.

-Przekonam się jak poznam Cię bliżej. A teraz pójdę do domu muszę pomóc rodzicom w przemeblowaniu domu. Gdy weszłam na Twittera, zobaczyłam widniejący opis Justina:

Daj mi szansę……

Chyba chodziło o mnie…. Z jakiegoś dziwnego powodu ciągle o nim myślałam. I przed moimi oczami widniał jeden i ten sam obrazek, w którym Justin mnie przytula. Wyszłam z Twittera i poszłam spać.