Rozdział 23

Oczami Caroline

Obudziłam się pierwsza. Wykonałam poranne ,,zajęcia,, i zrobiłam śniadanie dla wszystkich. Mama Justina jeszcze spała z resztą on też. Zjadłam zrobione przez siebie kanapki i włączyłam TV. Minęły 2 godziny, a Justin ciągle spał. Poszłam do naszego pokoju, położyłam się obok Justina i pocałowałam lekko w usta, ale on ani drgnął. Więc z całych sił  zrzuciłam go na podłogę. Momentalnie wstał .

-Co ? ! Gdzie ? ! Jak ? ! – krzyknął.

-Dzień dobry – powiedziałam spokojnie, starając się uniknąć wybuchnięcia śmiechu.

-Śmieszne.. – parsknął.

-Bardzo – uśmiechnęłam się do niego, ale nie tak mile tylko bardziej cwaniacko. – Zrobiłam Ci śniadanie. Czekałam , aż wstaniesz ale byłam głodna więc zjadłam sama. Ale zostawiłam Ci  trochę.

-Jak wygląda nasz dzisiejszy grafik ? –zapytał  zakładając koszulkę.

-Rehabilitacje, basen i może wizyta u moich rodziców ?

-No jasne. Pewnie się już za nimi stęskniłaś. Przecież widziałaś ich , aż wczoraj .

-Taaa… Wiesz znowu mnie ta cholerna kostka boli – skrzywiłam się.

-Powiemy lekarzowi – powiedział i zajął się kanapkami.

                             * * *

Oczami Justina

-Dzień dobry panie doktorze. Od dwóch dni Caroline skarży się na ból kostki . Da się coś z tym zrobić ? Nie mogę patrzeć jak ona cierpi .

-Spróbujemy. Więc tak , dwa razy dziennie tabletki i dodatkowo w domu powinna ćwiczyć – powiedział lekarz.

-Dzisiaj idziemy na basen – oznajmiłem.

-Bardzo dobrze.

Chwycił ją za kostkę, chyba bardzo mocno, bo Caroline aż podskoczyła i pisnęła z bólu.

-Boli? – zapytał lekarz.

-TAK ! ! ! –krzyknęła.

Później kilka ćwiczeń i byliśmy wolni.

-Moje biedactwo – przytuliłem ją.

-Justin , ja nie chcę iść na ten basen. Boję się.

-Idziemy na basen , bez żadnych dyskusji . Ja Cię nauczę pływać.

                                                           * * *

-Idź do szatni, a ja zapłacę.

-Dobra, zaraz wracam.

Zapłaciłem facetowi i poszedłem do szatni się przebrać. Wyszedłem na korytarz i czekałem na Caroline. Po chwili wyszła w tym swoim słodkim bi….bi……..bikini.

-Słodko wyglądasz – szepnąłem jej do ucha.

-Dziękuje. Ty również – zauważyła.

Wziąłem ją na ręce, rozpędziłem się i skoczyliśmy na bombę do wody.

-Justin ! Trzymaj mnie !

-Dobrze. Zaufaj mi. Chwyć się mnie mocno i poruszaj nogami.

-Tak ? – zapytała.

-Dobrze. Teraz chwycę Cię za brzuch , a ty poruszaj rękoma – puściłem ją czego chyba nawet nie poczuła  i popłynęła przed siebie.

-Umiem pływać !  - uśmiechnąłem się pod nosem.

Zanurkowałem i podpłynąłem do niej. Zbliżyliśmy się do siebie i złożyłem jeden namiętny pocałunek na jej ustach. To był nasz podwodny pocałunek.

-Tutaj jest zakaz całowania ! – krzyknął ratownik, starając się udawać powagę.

-Już będziemy grzeczni, proszę pana – powiedziałem i zrobiłem minę aniołka.

-Mam nadzieję – odpowiedział.

-Jak wyobrażasz sobie przyszłość? – zapytała.

-Skończymy studia, kupimy dom w Statford, weźmiemy ślub i będziemy mieć trójkę dzieci. – odpowiedziałem po chwili namysłu.

-Na serio? Planujesz ze mną przyszłość? – zapytała zdziwiona.

- Tak łatwo się mnie nie pozbędziesz – powiedziałem i poszliśmy do szatni.

Doprowadzając się do porządku wyszedłem z szatni. Caroline nie było dość długo więc postanowiłem do niej zerknąć.

-Mogę? – zapytałem pukając do drzwi.

-Tak wejdź – powiedziała zachrypniętym głosem.

- Coś się stało? – zapytałem.

Nic nie odpowiedziała tylko wtuliła się niewinnie w moje ramiona i zaczęła szlochać.

- Caroline co się dzieje?! – zapytałem zdezorientowany.

- Ukradli mój łańcuszek – odpowiedziała zapłakana. – To był prezent od Ciebie…

- I to ma być powód do płaczu? Kupię Ci taki sam, ale proszę nie płacz już bo mi serce pęka.

- Nie che byś ciągle za mnie płacił. Wystarczy że przbywam u Ciebie 24h na twój koszt. Pozwól mi chociaż dokładać się do rachunków.

- Nie ma mowy! – krzyknąłem.

- Ale Justin…

-Nie ma żądnych ‘’ale’’. Ja jestem facetem i to ja będę płacił za swą kobietę. – przerwałem jej lamentowanie.

W drodze powrotnej wstąpiliśmy do jubilera, który wyrobił identyczny łańcuszek który ktoś ukradł Caroline.

-Idziemy do twoich rodziców? – zapytałem.

-Nie wiem zmęczona jestem.

-Okej – i wróciliśmy do domu.

Gdy wszedłem do naszego pokoju zauważyłem śpiącą Caroline. Nie zastanawiając się długo położyłem się obok niej i również zasnąłem.

6 rano. Caroline jeszcze spała. Postanowiłem wziąć prysznic, zjeść śniadanie i zrobić nam kanapki do szkoły. Poszedłem do naszej sypialni aby obudzić moją śpiącą królewnę.

- Caroline wstawaj! Czas do szkoły.

-Już… - zapytała.

Pobiegła do łazienki i po kilku minutach wyszła gotowa.

W drodze do szkoły rozmawialiśmy na temat mojej ręki i jej nogi .

Oczami Caroline

Coś było z nim nie tak, ta ręka no właśnie ! Przecież on też miał wypadek a teraz wstydzi się przyznać że go boli. Nie potrafiłam skupić się na lekcji.

-Caroline! -  upomniała mnie pani Johns. – Pobudka !

- Przepraszam muszę wyjść – Rzuciłam się do wyjścia.

Usiadłam na korytarzu a po chwili ujrzałam Justina.

-Kochanie, co się dzieje ? Dlaczego wyszłaś ?

- Po pierwsze : cholernie boli mnie noga. Po drugie martwię się o Ciebie. Po trzecie nudna lekcja.

- Nic mi nie jest. Tylko boli mnie ręka.

- Tylko?! – Wykrzyknęłam.

-Nie denerwuj się. Po szkole pójdziemy do lekarza z twoją nogą i moją ręką, okej?  A teraz chodźmy na lekcje – uśmiechnął się.

 **************************************************

 Zmieniłam wygląd tak jak prosiliście . Niestety w poniedziałek wyjeżdżam na wakacje i będzie problem z dodawaniem rozdziałów, ale postaram się dodać chociaż jeden.

Dziękuję wszystkim. Do następnego !
Chciałabym osobiście podziękować mojej kochanej Kasi, która pomogła mi przy pisaniu tego rozdziału ! 

P.S. Tylko trzy komentarz do poprzedniego posta ? !